Ortodoncja — metody leczenie wad zgryzu, etapy i efekty

Czytelniku! pamiętaj, że wszystkie informacje i porady zawarte na naszym portalu nie zastąpią indywidualnej konsultacji z fachowcem/lekarzem. Stosowanie treści zawartych na naszym blogu w praktyce każdorazowo powinno być konsultowane z specjalistą o odpowiednich kwalifikacjach. Redakcja i wydawca portalu nie ponoszą odpowiedzialności ze stosowania porad zamieszczanych na stronie.

Ortodoncja to jedna z najszybciej rozwijających się dziedzin stomatologii, która umożliwia leczenie licznych wad zgryzu. Choć leczenie ortodontyczne jest długotrwałe i może być uciążliwe, lecz w efekcie zyskujesz nie tylko piękny i zdrowy uśmiech, lecz także lepsze samopoczucie. Jak wyglądają poszczególne etapy leczenia ortodontycznego i jakie daje efekty?

Leczenie ortodontyczne wad zgryzu – etapy i efekty

  • Leczenie wad zgryzu – czemu jest tak istotne?
  • Tradycyjna i nowoczesne ortodoncja – czym się różnią?
  • Jakie są etapy leczenia ortodontycznego?

Wady zgryzu – czemu należy je leczyć?

Wady zgryzu rozwijają się w efekcie działania czynników genetycznych, czyli są dziedziczne, jak i czynników środowiskowych i są to wady nabyte.

Najczęstsze wady zgryzu powstające w wyniku dziedziczenia to progenia i diastema.

Wady zgryzu nabyte są bardzo różnorodne i spowodowane przez takie czynniki jak nieodpowiednie smoczki, ssania kciuka, oddychanie przez usta, czy zbyt późne wypadanie zębów mlecznych, co ma wpływ na niewłaściwy wzrost zębów stałych.

Zdarzają się również wady zgryzu powstające w wyniku działania obu czynników, czyli genetycznych i środowiskowych.

Wady zgryzu dotykają od 40% do 60% polskiego społeczeństwa, najczęściej jest to tyłozgryz, zgryz krzyżowy, oraz otwarty.

Leczenie wad zgryzu to nie tylko kwestia estetyki. Nieprawidłowości w budowie zgryzu powodują częstsze psucie się zębów, problemy z wymową, nawracające bóle szczęki i żuchwy, a także głowy.

Tradycyjna i nowoczesna ortodoncja – co warto wiedzieć

Przez lata jedyną skuteczną metodą leczenia wad zębów było noszenie aparatu stałego. Obecnie coraz większą popularnością cieszą się aparaty nakładkowe – czym obie metody się od siebie różnią?

Aparat ortodontyczny stały – składa się ze stalowych drutów i specjalnych zamków przyklejanych do powierzchni zęba. Zamki mogą być wykonane również ze stali, a także białego materiału przypominającego porcelanę, są również zamki przezroczyste. Aparat stały jest nieściągalny, a jego regulację musi przeprowadzać dentysta podczas wizyt kontrolnych. Aparat stały jest widoczny,  utrudnia higienę jamy ustnej, wymaga zazwyczaj odpowiedniej diety i może powodować dyskomfort.

Aparat nakładkowy – czyli ruchomy to aparat, który można samodzielnie ściągać i zakładać. Dzięki temu nie ma problemów z utrzymaniem higieny jamy ustnej, czy spożywaniem posiłków. Nakładki ortodontyczne wykonane są z przezroczystego tworzywa i mają gładką powierzchnię, w związku z tym nie drażnią błony śluzowej jamy ustnej. Stosowanie nakładek ortodontycznych nie wymaga również tak częstych wizyt u stomatologa, ponieważ można je samodzielnie zmieniać według ściśle przygotowanego planu.

Chcesz wiedzieć więcej na ten temat? Sprawdź, na stornie nowoczesna ortodoncja Wrocław http://smilesclinic.pl/zakres-uslug/ortodoncja/.

Etapy nowoczesnego leczenia ortodontycznego

Proces leczenia ortodontycznego jest podzielony na kilka istotnych etapów.

  1. Konsultacja ortodontyczna to pierwszy krok w leczeniu wad zgryzu. Na spotkaniu z ortodontą, lekarz przeprowadza dokładny wywiad, sprawdza stan jamy ustnej, stan stawów szczękowo-żuchwowych itd. Zleca również wykonanie badań: RTG panoramiczne, cefalogram oraz trójwymiarowe skany wewnątrzustne, które są niezbędna do zaplanowania leczenia. W razie wykrycia ubytków, przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego, muszą zostać one uzupełnione.
  2. Następnie stomatolog prezentuje etapy leczenia oraz zmiany, jakie w jego wyniku powinny zajść. Jeśli pacjent decyduje się na leczenia aparatem ruchomym, otrzymuje zestaw opracowanych indywidualnie nakładek, które będzie musiał zmieniać w ściśle określonych odstępach czasu. Jeśli wybierze aparat klasyczny, zostanie on założony na zęby przez lekarza.
  3. Proces leczenia trwa dość długo — średnio kilkanaście miesięcy. Przy zastosowaniu aparatu stałego może być dłuższy. W tym czasie niezbędne są wizyty kontrolne, podczas których lekarz sprawdza postępy oraz dbałość o higienę jamy ustnej, która jest bardzo istotna.
  4. To zakończenie leczenia/zdjęcie aparatu stałego – jest to możliwe, jeśli wszystko przebiegło prawidłowo i niepotrzebne są dodatkowe etapy, by uzyskać oczekiwane efekty. Osoby z aparatem stałym muszą mieć ściągnięte wszystkie elementy.
  5. Retencja i utrwalenie leczenia to ostatni etap. Jest on potrzebny zarówno u osób, które miały aparat stały, jak i ruchomy. Płytka retencyjna utrwala efekty leczenia, jest jednak noszona krócej, niż zwykły aparat, zazwyczaj parę godzin w ciągu dnia oraz w nocy.

Powiązane wpisy

Pozostaw komentarz

piętnaście − 5 =